Daan Vloet viert zilveren jubileum bij Verbeeten: ‘Ik heb plezier in wat ik doe’

“Ze noemen me weleens Daan Verbeeten.” Bedrijfsleider Daan Vloet (43) zegt het met een lach aan de vooravond van de viering van zijn 25-jarig bedrijfsjubileum bij PLUS Verbeeten. Op donderdag 20 juli van 13.00 tot 16.00 uur zijn klanten en andere belangstellenden van harte welkom in de plaatselijke supermarkt in Vierlingsbeek om samen met hem zijn zilveren mijlpaal te vieren. Onder het genot van een kopje koffie of thee en een stuk vlaai.

Daan Vloet behoort inmiddels zo’n beetje tot de inboedel van PLUS Verbeeten. En wat hem betreft blijft hij zijn werkgever trouw. “Ik ga bijna altijd fluitend naar mijn werk”, zo klinkt het vrolijk uit zijn mond. “PLUS Verbeeten is een echt familiebedrijf, de omgang met klanten en collega’s vind ik leuk om te doen en het werk is ook nog eens goed te combineren met mijn huidige gezinsleven en hobby’s als biljarten en wielrennen. Natuurlijk heb nog wel ambities, maar liggen dan toch meer intern, ik hoef niet zo nodig naar een andere werkgever. Zeker niet. Ik heb plezier in wat ik doe.”

Vloet, die is getrouwd met Elina en vader is van Milan (6) en Yara (5), kijkt met een goed gevoel terug op 25 jaar werken bij PLUS Verbeeten, vertelt hij. “De jaren zijn echt voorbijgevlogen. Ik heb een jaar of elf, twaalf in de PLUS in Overloon gewerkt, daar ook 1,5 jaar gewoond en Elina leren kennen. Toen ik in Overloon wegging om in de supermarkt van Verbeeten in Vierlingsbeek te gaan werken, kreeg ik bloemen en flessen wijn van meerdere klanten thuisbezorgd. Dat vond ik zo bijzonder dat ik die mensen persoonlijk ben gaan bedanken. Maar dat vind ik ook meteen het mooie van ons werk, het directe contact met mensen. Velen van hen zie je meerdere keren per week. Dat sociale, het familiaire, dat spreekt mij ook aan bij Verbeeten. Dat heb ik van huis uit, komende uit een horecagezin, ook zo meegekregen. Bij ons thuis in De Wildeman was het vroeger ook altijd een komen en gaan van mensen.” 

Aanvankelijk was het zeker niet zijn eerste keuze om bij PLUS Verbeeten te gaan werken, vertelt hij eerlijk. “Ik wilde altijd iets in de sport gaan doen. Ik heb een toelatingstest gedaan bij het CIOS, maar kwam bij het zwemmen niet goed uit de verf. Daarna heb ik een opleiding gedaan in de richting administratie, met de gedachte om me een jaar later me toch weer in te schrijven bij de CIOS. Na een halfjaar ben ik gestopt met de die opleiding. Ik was zoekende en nog geen week later sprak Piet Verbeeten mij aan. Hij had een vacature in Overloon als zuivel- en diepvriesverantwoordelijke. Ik dacht: nou ja, waarom niet? Die CIOS-test kan altijd nog. Waarop ik de volgende dag meteen naar de PLUS in Overloon heb gebeld en een maandag later zat ik er al voor een gesprek. Alles was binnen een week tijd geregeld!” Met een lach: “Zo ben ik medewerker van PLUS Verbeeten geworden!”

En gebleven. Hij maakte in die 25 jaar allerlei veranderingen mee, zoals de nieuwbouw in Vierlingsbeek. “Ik ben zelfs al zou oud dat ik nog weet dat we de voorraad met de pen bijhielden en vervolgens onze bestellingen naar de leverancier faxten. Zeker met de automatisering is het snel gegaan.” Met een lach: “Maar gelukkig hebben we een mooie mix van oudere en jongere collega’s, vooral de jongeren pakken de digitalisering goed op. Die hebben op dat gebied, bijvoorbeeld als je het hebt over het scannen van producten, veel sneller in de gaten hoe het werkt. Ik ben toch al een beetje van de oude garde, haha…”

Hij stipt het zelf aan: het werken met jonge collega’s. Als mensenmens vindt hij dat een van de leukste aspecten van zijn werk, het opleiden van medewerkers. Begeleiden, aansturen en gesprekken voeren. “Het is mooi als bijvoorbeeld vakantiekrachten stappen weten zetten en uitgroeien tot vulploegleider of nog meer. Ik heb hier heel veel jongens en meiden van 15, 16, of 17 jaar schuchter de supermarkt zien binnenkomen, maar zelfverzekerd de deur uit zien gaan. Sommigen om te gaan doen waarvoor ze gestudeerd hebben, anderen om met iets anders aan de slag te gaan en ook de nodigen die toch zijn blijven hangen. Net zoals ik.” Met een grijns: “En de kans is groot dat ik hier nog wel een tijdje blijf hangen.”